عدالت یا بخشش؟

فرمود:

«عدالت، هر چیزی را در جای خود می نهد، در حالی که بخشش آن را از جای خود خارج می سازد. عدالت تدبیر عمومی است، در حالی که بخشش گروه خاصی را شامل می شود. پس عدالت شریف تر و برتر است.»

حکمت 437
نهج البلاغه

*خواه ستاره باشد یا بیابان، آنچه آنها را زیبا کرده به چشم نمی آید!

«وصل کردن نقاط با نگاه به آینده غیرممکن است، ولی در خود آینده رابطه شان بسیار واضح خواهد شد. دوباره می گویم، وصل کردن نقاط با نگاه به آینده غیرممکن است، شما فقط می توانید پس از طی مسیر با نگاه به گذشته آنها را بهم متصل کنید. بنابراین باید ایمان داشته باشید که آنها روزی در آینده بهم خواهند پیوست. شما باید به چیزی ایمان داشته باشید؛ خدا، سونوشت، دست تقدیر یا هر چیز دیگری. زیرا این ایمان، مسیر آینده را ترسیم خواهد کرد و به شما این اطمینان را می دهد تا همیشه از قلب تان پیروی کنید، حتی زمانی که شما را از مسیری گرم و نرم بیرون می برد. همین است که تمام تفاوت ها را رقم می زند.»

استیو جابز

ترجمه ناصر دادگر

* شازده کوچولو 

از مشکلات کار

دارم فکر می کنم، میشه همیشه همه رو راضی کرد؟!

لَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا

امروز که از همیشه شادترم،

از همیشه دلتنگ ترم

از همیشه شرمسارترم

از همیشه عاشق ترم

شادم اما ابر آسمان دلم بارانی است.

سربلندم و شرمسار محبت وحکمت و الطاف تو

دوستت دارم، بیشتر از همیشه

نه بخاطر دنیا و آدمهایش، نه بخاطر موفقیت، نه بخاطر آرامش،

دوستت دارم بخاطر بی نهایتی که با همه غیرقابل وصف بودن و بزرگی

حتی لحظه ای مرا بحال خود رها نکرد

دوستت دارم بخاطر محبت و حلم و کرمی که با همه بدی ها و گناهانم از هدایت ناامید نشد

دوستت دارم بخاطر رحمتی که سزای بدی را همیشه با محبت و صبر داد

دوستت دارم همچون بنده معترف مذنب شرمساری که ایمان دارد پناه و خدایی جز تو نیست

دوستت دارم، دوست داشتنی غیرقابل وصف

دوستت دارم بخدایی ات

امروز،

از همیشه عاشق ترم

الحمدلله

 بِسْمِ اللّهِ الرًّحْمَن ِالرَّحيِمْ

اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى‏ حُسْنِ قَضآئِكِ، وَ بِما صَرَفْتَ عَنّى مِنْ بَلآئِكَ، 

فَلاتَجْعَلْ حَظّى مِنْ رَحْمَتِكَ ما عَجَّلْتَ لى مِنْ عافِيَتِكَ، 

فَاَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِما اَحْبَبْتُ، 

وَ سَعِدَ غَيْرى بِما كَرِهْتُ. وَ اِنْ يَكُنْ ما ظَلِلْتُ فيهِ،

اَوْ بِتُّ فيهِ مِنْ هذِهِ الْعافِيَةِ بَيْنَ يَدَىْ بَلآءٍ لايَنْقَطِعُ، 

وَ وِزْرٍ لايَرْتَفِعُ، فَقَدِّمْ لى ما اَخَّرْتَ، وَ اَخِّرْ عَنّى ما قَدَّمْتَ،
فَغَيْرُ كَثيرٍ ما عاقِبَتُهُ الْفَنآءُ،
وَ غَيْرُ قَليلٍ ما عاقِبَتُهُ الْبَقآءُ، وَ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ.

...یار عاشق کش و بیگانه نواز است هنوز

دلم آشفته آن مايه ناز است هنوز
مرغ پرسوخته در پنجه باز است هنوز

جان به لب آمد و لب برلب جانان نرسيد
دل به جان آمد و او برسر ناز است هنوز

گرچه بيگانه زخود گشتم و ديوانه زعشق
يار عاشق كش و بيگانه نواز است هنوز

خاك گرديدم و بر آتش من آب نزد
غافل از حسرت ارباب نياز است هنوز

گرچه هر لحظه مدد مي دهدم چشم پرآب
دل سودا زده در سوز و گداز است هنوز

پی نوشت: چه لذتی داره تسلیم در برابر قدرت و خواست بی چون و چرای تو. همیشه سعی کردم تا جایی که ازم برمیاد تلاشم رو بکنم و نتیجه رو به تو بسپارم. این بار هم. توانم ده ای مهربانترین مهربانان...

إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرًا

ندیده ام، عمریست به انتظارت نشسته ام و بهانه ام شده بودی برای او. اگرچه، تو، نبود ندیده ام، نیستی هنوز، اما، با او بودن هم دیگر بهانه نمی خواهد...

يا وَجيهَةً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعى لَنا عِنْدَ اللّهِ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ 

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِيمَةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَغْصُوبَةُ 

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُضْطَهَدَةُ الْمَقْهُورَةُ 

السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ 

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَ عَلَى رُوحِكِ وَ بَدَنِكِ‏

:-|

چیزی که مسلمه اینه که

من نباید تسلیم بشم (آیکون تایید با سر!)

لوس بودن هم حدی داره، آخه آدم چطور می تونه به آینده مدیریتی خودش امیدوار باشه وقتی با هر برخورد خلاف میلش فوری گریه اش می گیره!

!