ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم...

ترسم از ناامیدی نیست
از نبودن امیدیِ که نیست...

پی نوشت: وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ...

بس در طلبت سعی نمودیم و نگفتی، کین هیچ کسان در طلب ما چه کسانند

بدانکه دل را صورتی است، گوشت پاره ای که جمله خلایق را هست، و حیوانات را هست، گوشت پاره ای صنوبری در جاتب پهلوی چپ از زیر سینه و آن گوشت پاره را جانی است روحانی که دل حیوانات را نیست دل آدمی راست. ولیکن جان دل را در مقالم صفا از نور محبت دلی دیگر هست که آن دل هر آدمیی را نیست دل حقیقی می خواهد که ما آن را دل جان دل می خوانیم.

و دل را صلاحی و فسادی هست: صلاح دل در صفای اوست، و فساد او در کدورت او. و صفای دل در سلامت حواس اوست، و کدورت او در بیماری و خلل حواس او. پس تصفیه دل در سلام حواس اوست، و تربیت دل در توجه او به حضرت الوهیت و تبرّا از ماسوای حق...

تصفیه دل بر قانون طریقت 

نجم الدین رازی

مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را...

اَللَّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ، وَ قِلَّةِ الْقَناعَةِ، وَ شکاسَةٍ الخلق, و الحاح الشهوة, و ملکه الحمیة, و مُتابَعَةِ الْهَوى‏، وَ مُخالَفَةِ الْهُدى‏، وَ سِنَةِالْغَفْلَةِ، وَ تَعاطِى الْكُلْفَةِ، وَ ايثارِ الْباطِلِ عَلَى الْحَقِّ...

وَالْاِصْرارِ عَلَى الْمَأْثَمِ، وَاسْتِضْغارِ الْمَعْصِيَةِ، وَاسْتِكْبارِ الطّاعَةِ، وَ مُباهاةِ الْمُكْثِرينَ، وَالْاِزْرآءِ بِالْمُقِلّينَ، وَ سُوءِ الْوِلايَةِ لِمَنْ تَحْتَ اَيْدينا، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعارِفَةَ عِنْدَنا، اَوْ اَنْ نَعْضُدَ ظالِماً، اَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، اَوْ نَرُومَ ما لَيْسَ لَنا بِحَقٍّ، اَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ...

وَ نَعوُذُ بِكَ اَنْ نَنْطَوِىَ عَلى‏ غِشِّ اَحَدٍ، وَاَنْ نُعْجَبَ بِاَعْمالِنا، وَ نَمُدَّ فى امالِنا...

وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّريرَةِ، وَاحْتِقارِ الصَّغيرَةِ، وَ اَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنا الشَّيْطانُ، اَوْيَنْكُبَنَا الزَّمانُ، اَوْيَتَهَضَّمَنَا السُّلْطانُ وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَناوُلِ الْاِسْرافِ، وَ مِنْ فِقْدانِ الْكَفافِ وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَماتَةِ الْاَعْداءِ...

وَ مِنَ الْفَقْرِ اِلَى الْاَكْفاءِ، وَ مِنْ‏ مَعيشَةٍ فى شِدَّةٍ، وَ ميتَةٍ عَلى‏ غَيْرِ عُدَّةٍ...

وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ‏الْحَسْرَةِ الْعُظْمى‏، وَالْمُصيبَةِ الْكُبْرى‏، وَ اَشْقَى الشَّقآءِ، وَ سُوءِ الْمَابِ، وَ حِرْمانِ الثَّوابِ، وَ حُلُولِ الْعِقابِ...

 اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِذْنى مِنْ كُلِّ ذلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَميعَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.

پی نوشت: خدایا بخاطر سعادت بودن کنار بهترن بنده هات، بخاطر کارم و همکارام و توفیق بودن تو این پروژه بینهایت سپاسگذارم. از هدایت و رحمتت محرومم مکن...

*We do not remember days, we remember moments

فبادروا العمل و خافوا بغتة الأجل فإنه لا یرجی من رجعة العمر ما یرجی من رجعة الرّزق. ما فات الیوم من الرزق رجی غدا زیادته و ما فات أمس من العمر لم یرج الیوم رجعته، الرّجاء مع الجائی و الیَاس مع الماضی.

یک لحظه بود این یا شبی کز عمر ما تاراج شد

ما همچنان لب بر لبی نابرگرفته کام را

هم تازه رویم هم خجل هم شادمان هم تنگ دل

کز عهده بیرون آمدن نتوانم این انعام را

تولدم مبارک...

* Cesare Pavese

تا به کی از چند و چون آخر ز عشقم شرم باد، کی ز چونی برتر آیم چندها را بشکنم

یعنی هی ببینی با دستهای مهربان و آغوش گرمش روزی هزار بار از مرگ نجاتت می ده و باز همون نمک نشناسی باشی که بودی...

پی نوشت: امروز یه بار دیگه مرگ به فاصله هزارم ثانیه ازم گذشت و به تصادمی ختم شد تصادف وحشتناکی و باز من موندم و شرمندگی و همون کوله بار خالی و روی سیاه و سرمای زمستان و حکایت ذغال...

!Be aware

The consequences of today are determined by the actions of the past. To change your future, alter your decisions today.