خُلق بذل کردن نیکوئی ها و پرهیز از اذیت و آزارها است. امکان این در سه چیز به دست آید: در علم، در جود، و در صبر و آن بر سه درجه باشد.
درجه اول: آنکه مقام خَلق را بشناسی. وابسته اند به تقدیر خویش، زندانی اند در طاقت خویش، موقوف اند در حکم.
درجه دوم: آنکه خلق خویش را با حق بهبود بخشی. بهبود آن از جانب تو این است که بدانی هر چه از تو بیاید، ایجاب عذر ترا کند و هر چه از حق آید ایجاب شکر تو را، و آنکه ببینی وفای تو لابُدی است.
درجه سوم: تخلق است خود را با تصفیه خلق و سپس بلند رفتن است از تفرقه تخلق سپس تخلق است خود را فراتر از اخلاق...
وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا ... ﴿فرقان ۶۳﴾و بندگان خداى مهربان، آنان هستند که می روند در زمین، هموار...
پستها
