جمعه، مهر ۲۹، ۱۳۹۰

ز دست کوته خود زیر بارم...

همین که گذاشتی بدونم هستن هنوز این آدمها، همین که اجازه دادی بشناسمشون و از بودنشون تو این دنیا لذت ببرم از سرم هم زیاده، منو چه به رویای همراهی...